Iets wat me de laatste paar jaar is opgevallen bij het helpen van mensen die recent overgestapt zijn van Windows naar Linux is de gewoonte om software te zoeken en installeren.
Bij Windows is het blijkbaar heel normnaal om allerlei sites (van fabrikanten) af te struinen voor allerlei downloads van software, drivers en updates.
Dat is iets wat in Linux eigelijk precies andersom gaat. Daar heb je de volgende volgorde:
- Pakketbronnen van de gekozen distributie
- Losse distributie bronnen zoals COPR, AUR of andere
- Losse bronnen zoals Flathub
- Download via de fabrikant
Wat voor veel Windows gebruikers dus heel normaal is, is voor Linux gebruikers dus absoluut niet normaal, en dat is voor veel overstappers erg wennen in het begin. Als je altijd een bepaalde manier van werken gewend bent en dan ineens iets anders voorgeschoteld krijgt is dat een grote wijziging.
Gelukkig heeft Windows sinds de introductie van Windows 10 in 2015 ook een eigen centraal softwarepunt, de Microsoft Store. Het probleem is dat dit in de bijna 10 jaar dat het nu geïntroduceerd is bijna niet gebruikt lijkt te worden. En zo blijven we bij in gewoontes hangen. Het gedrag van fabrikanten helpt hier ook niet bij, die bieden hun software vaak nog alleen aan via hun eigen website of via een eigen app.